adı yok7

yangınlar körüklemekti işim
dağlar yaratmak
bomboşluğa bir fırsat daha vermek
susan insanlar sevmek
kül biriktirmek
güne isimler vermek
yakmak için şiirler yazmak
anne yüzleri ezberlemek
sonra sahra geldi
ciğerlerim toz duman doluydu
ellerim sahibini özlüyordu
ayaklarım patikaları
gitmem cennettide
o da başka bir cinnete kaldıydı
arkamdan sahra da gelecekti
öyle dediydi
bize hanımeli kokularından
bir gelecek çizecekti
ve sorsalar baban kim diye senin
ufuk çizgisiyle ip atlayan adam diyecekti.

....

MM