hanımeli kokularının azalmasıydı yalnızlık

Geçenlerde kumsala indim, sanırım iki şarap içmiştim, aşkta 15 dakika önce kendimi biçmiştim. uzandım kumlara, açtım ellerimi, geceydi söylemiş miydim? hem de bulutsuz, kokusuz, gürültüsüz bir gece... işte Atlas'tım... sırtımdaydı dünya, tanrım kuş gibi hafiflemiştim..cinnetimi gün eylesem sana neydi, pişman bir mermi idi o desem kime neydi? sana sen bile kalmasan, insanlar kum kalırdı... söz sessiz, aşk hoyrat, biz umutsuz kalırdık...ki kime neydi, biz alışmamış mıydık, başka hayatları ortak etmeye hüznümüze, korkaklığımızın sebeplerini çoğaltmamış mıydık, dememiş miydik " ayrılıklar da sevdaya dahil" ? gizli gizli ağlamamış mıydık içimizin sessizliğine, dost diye gecenin 3'ünü biz bilmemiş miydik, aşka ağlamayı düş sanmamış mıydık?

desene...kime ne bizden başka?
biz neysek, aşk o.
onun için...